21 augustus 2025 - Gegevens van het Cyberbullying Research Center (Data from the Cyberbullying Research Center) laten zien dat 58% van de middelbare scholieren in de VS online te maken had met intimidatie. In 2019 was dat 37% en slechts 24% tien jaar geleden. Uit afzonderlijke gegevens blijkt dat 43% van de tieners die videogames spelen, ooit gepest is. Sommigen werden uitgescholden, anderen werden fysiek bedreigd. Velen kregen expliciete seksueel content te zien.
Ouders maken zich
terecht zorgen over die trends. Zoals bij veel online fenomenen kunnen die halve
waarheden, mythes en misvattingen de realiteit van cyberpesten verdraaien en
het nemen van de gepaste opvoedingsbeslissingen in de weg staan. Phil Muncaster van ESET
somt ze op:
1. 1. Wat online
gebeurt, blijft online
De technologie maakt
het pesten mogelijk, maar pesten heeft zijn wortels diep in de menselijke
psyche. Kinderen maken zich schuldig aan pestgedrag wegens heel wat redenen. Sociale
media geven hen nu de mogelijkheid om anderen op een meer grondige manier te
pesten. Maar soms willen pestkoppen hun slachtoffers ook in het echte leven
pesten. Al doen ze het niet, kan de psychologische schade die ze aanrichten toch
een impact hebben op hun slachtoffers in de echte wereld.
2. 2. Kinderen
zijn nu eenmaal kinderen
Pesten afdoen als iets
dat normaal is bij het opgroeien, kan op
de lange termijn ernstige gevolgen hebben voor de sociale en emotionele
ontwikkeling van de gepesten. Maar cyberpesten is niet iets wat alleen kinderen
overkomt. Trolling, doxing, wraakporno en stalking zijn allemaal vormen
van cyberpesten die de meesten van ons wel kennen. 40% van de Amerikanen geeft
aan online pesterijen te hebben meegemaakt.
3. 3. Negeer het
en het gaat vanzelf over
Het is verkeerd te
denken dat het melden van pestgedrag dit alleen maar erger maakt. Soms kan het
negeren van pestgedrag de pester juist moed geven en denkt hij dat zijn daden
impact hebben. Een meisje schreef op de website van Unicef (this girl wrote on the Unicef
website) : alleen door samen
actie te ondernemen en de pester rechtstreeks aan te spreken, is er hoop op een
oplossing.
4. 4. Mijn kind vertelt
me wel als er iets mis is
Is je kind altijd
eerlijk en open tegen je, dan ben je een gelukkige ouder. Kinderen maken
verschillende fasen door, waarbij de psychologische en emotionele relatie met
hun ouders evolueert. In hun tienerjaren schamen ze zich misschien te veel om
te vertellen dat er iets mis is, of voelen ze zich te vernederd. Misschien begrijpen
ze de ernst niet van wat er met hen gebeurt. Of ze zijn bang dat je ze straft
of hun toestel afneemt. Je kind geruststellen dat je er bent om te steunen,
niet om te oordelen of te straffen, is het beste wat je kunt doen om het te
helpen zich open te stellen.
5. 5. Verwijder
de technologie en het probleem is opgelost
Cyberpesten is mogelijk
door de technologie, maar het verdwijnt niet als je de smartphone van je kind wegneemt.
Als het op school gepest wordt, zijn er tal van mogelijkheden om de intimidatie
offline voort te zetten. Je kind straffen door zijn of haar toestel af te
pakken, zal de pester blij maken, maar het doet niets aan de relatie tussen jou
en je kind.
Zie ook https://www.youtube.com/watch?v=RnPJVqMy_00
6. 6. Het is haast
onmogelijk om online-pesters te identificeren
Soms geeft online
anonimiteit pesters juist macht, net zoals het cybercriminaliteit mogelijk
maakt. De meeste pesters kennen echter hun slachtoffers, of het nu klasgenoten,
voormalige vrienden of liefdespartners zijn. Het klopt dat sociale media
bepaalde gebruikers kunnen ontmaskeren als bewezen is dat ze de
servicevoorwaarden hebben overtreden door middel van intimidatie of pesten.
7. 7. Makkelijk te herkennen
Cyberpesten gebeurt virtueel.
Het laat geen fysieke littekens achter, maar kan slachtoffers mentaal
beschadigen. Dat maakt het moeilijk voor ouders, zeker als je het lastig vindt
om met je kinderen openlijk over gevoelens te praten. Je moet de
waarschuwingssignalen dus beter herkennen. Plotse veranderingen in gedrag,
houding of schoolprestaties kunnen een nuttige indicator zijn. Maar het is niet
evident. Onderzoeken op vriendelijke wijze kan soms nodig zijn.
8. 8. Cyberpesters zijn gemene rakkers
Als cyberpesters
ontmaskerd worden, kan hun identiteit vaak vrienden en familie schokken. Online
kunnen mensen dingen zeggen en doen die ze in het echte leven nooit zouden
doen. De meeste pesters werden zelf gepest of mishandeld, hebben een laag
zelfbeeld of psychische problemen of ondergaan groepsdruk. Het is gemakkelijk
om ze af te schilderen als duivels maar de waarheid is meestal ingewikkelder
dan dat.
9. 9. Cyberpesten
veroorzaakt een groot aantal zelfmoorden
Volgens officiële
Amerikaanse gegevens is 14,9% van de adolescenten slachtoffer geworden van
cyberpesten en 13,6% van de adolescenten heeft een serieuze zelfmoordpoging
gedaan. Er zijn veel redenen waarom jongeren een einde aan hun leven willen
maken, en cyberpesten kan daar al dan niet een van zijn. Hoe dan ook, we moeten
alert zijn voor de gevaren die aanhoudende online intimidatie vormt voor de
meest kwetsbaren in de samenleving.
1010.
Socialemediaplatformen dragen
de schuld
Sociale media platformen
worden vaak gedemoniseerd als "enablers" van cyberpesten. Maar
wetgevers dwingen hen steeds vaker om hun ecosystemen beter te bewaken. De UK’s Online Safety Act is een van de strengste wetten ter wereld en
legt bepaalde online dienstverleners een "zorgplicht" op om het
welzijn van hun gebruikers te garanderen. Pesten is niet altijd gemakkelijk te
herkennen. Context, nuances, jargon en taalkundige eigenaardigheden kunnen
lastig te detecteren zijn door algoritmes. Maar hoe dan ook, het is belangrijk
dat ouders met hun kinderen praten over de risico's en valkuilen van sociale
media.
“Geen enkele ouder wil
dat zijn kind aan cyberpesten blootgesteld wordt. Maar als alternatief het kind
van de digitale wereld afschermen, kan meer kwaad dan goed doen. We moeten alert
blijven op waarschuwingssignalen, een open dialoog voeren en emotionele (en
technische) ondersteuning bieden. We moeten een plan bedenken en het probleem
samen, als een team aanpakken,” zegt Phil Muncaster,
Security Awareness Specialist bij
ESET.